Ένα
ταξίδι εκεί όπου ο θεός έκανε την παρουσία του πριν την παρουσία του Χριστού.
Στη γη που ο Θεός έδωσε τις εντολές στο Μωυσή. Ένα ταξίδι που μού επιφύλαξε εκπλήξεις και ωραίες
δημιουργίες. Είχα την ευλογία και
τη χαρά, να επισκεφτώ για τρίτη φορά στη ζωή μου, το Σινά, στα τέλη Αυγούστου
του 2019 και να παραμείνω εκεί για σχεδόν ένα μήνα. Δεν ήταν ταξίδι
επαγγελματικό αλλά ένα τάμα που είχα κάνει στον εαυτό μου.
Έτσι είχα την ευκαιρία να απολαύσω κατανυκτικές λειτουργίες και εσπερινούς. Να αφουγκραστώ την ησυχία του πέτρινου τοπίου, και να περπατήσω ως τις κορφές των βουνών. Η ανατολή και η δύση του ηλίου στα 2.400 μέτρα, στην Αγία Κορυφή, έχουν άλλη αίσθηση εδώ καθώς τα πολλά φώτα τον μεγαλουπόλεων αλλά και οι θόρυβοι είναι πολύ μακριά και σε αφήνουν απερίσπαστο. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να μένεις μεγάλο διάστημα σε έναν τόπο όπου τον περισσότερο καιρό είσαι εσύ κι ο εαυτός σου.
Όπως τα βουνά είναι γυμνά από δέντρα νιώθεις και την ψυχή γυμνή μπροστά στους έρημους βράχους που μοιάζουν σαν να είναι καθρέπτες. Αλλά για μένα ως δημιουργό, υπήρξε μεταξύ άλλων, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μελετήσω από κοντά μοναδικά αριστουργήματα αγιογραφίας, καθώς στο μοναστήρι βρίσκονται οι παλαιότερες εικόνες που υπάρχουν και ανήκουν στον 5ο και 6ο αιώνα.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Σοφία Αμπερίδου
